DE SENTIMENTELE
Tussen een stukje worst en een hapje zuurkool pleegt ze te zeggen: "hou je van me?" En als hij haar enigzins verbluft aankijkt en een beetje plichtmatig antwoordt: "maar natuurlijk", dan biggelen er al tranen als oliebollen over haar wangen. Ze omgeeft alles met gevoel, en verwacht dat natuurlijk ook van haar echtgenoot. Het hele huis, alle laden, alle kasten, zitten propvol souvenirs, van gedroogde rozenbladen af tot een oude vilthoed toe. Iedere dag is een herinneringsdag, en de arme man zou, als hij haar tevreden wil stellen, een eigen almanak moeten laten aanleggen
Haar verbruik aan verzen, prentjes en strikjes is schrikwekkend groot. Ieder boom op straat, iedere huisdeur wekt bij haar zalige herinneringen, die bij iedere gelegenheid uitvoerig en ontroerd worden opgehaald. In de koudste en naarste winternachten droomt ze van wandelingen in de maneschijn, en ze kan zich niet voorstellen dat haar man daar niets voor voelt.
Als hij het waagt haar alledaags aan te spreken, in plaats van "mijn allerliefste", of nog erger, haar eraan herinnerd dat hij al een keer gevraagd heeft een ontbrekende knoop aan zijn jas te naaien, dan is ze diep ongelukkig. Nooit klopt haar hart normaal, altijd blinkt er een traan in haar ogen, en haar stem heeft voortdurend een licht bewogen tremolo. Ze lijkt op een geknakte lelie, of ook wel op een gewond vogeltje. Komt ze langs een station, dan voelt ze de smart van het afscheid, en de Zondagse kip laat ze - indien enigzins mogelijk - in een asiel slachten.
Zonder emoties kan ze niet leven en zij zoekt ze met pijnlijke nauwgezetheid op. De snaren van haar ziel zijn gespannen tot ze op springen staan, en heerlijk daarop klinkt het lied van haar liefde en haar lijden. Er is maar één smart die ze wel graag zou willen missen: het feit dat ze bij haar man geen weerklank vindt. Zijn dikhuidigheid brengt haar tot wanhoop. Haar liefste droom was altijd: haar leven lang in zijn armen zoete, bezielende tranen te storten, -en laat hij haar nu op z'n best zonder enig begrip aanstaren, en rustig informeren, of hij nog ooit zijn zuurkool met worst zal kunnen verorberen zonder zielsontboezemingen!
En de volgende: de geborneerde
